Wat gedicht is kan weer open, zoals Monica Boschman ooit schreef. Bij mij is het dichtboek al te lang gesloten. Teveel aan het organiseren geslagen. Daarom zal ik nu van tijd tot tijd op deze plaats een poging tot een gedicht publiceren. De lezer is gewaarschuwd.

Ik spreek de slanke

taal niet die

mij door

het

oog van

de naald

o

rijgt

bij de

momenten

dat ik

er

niet

eigenlijk

niet

bij ben

o

Ik vochtig

mijn lippen

Nat de draad

Sis iets

met mijn lippen

Weer

niet raak

o

Mijn taal is

meestal

dik genoeg

om de naald te raken

o

Niet slank

genoeg om

door het oog

het

hart

te

raken

O

Peter Noordhoek '14