Het boek van Thom Griffie (pseudoniem voor het wonderlijke tweetal Maurits Tompot en Hanneke Leroux-Giffioen) slaagt er (bijna) in om geloofwaardig te maken dat Shakespeare niet in Stratford-on-Avon, maar in Gouda overleden is. In een poging om te ontsnappen aan beschuldigingen van samenzwering in het kader van de aanslag door Guy Fawkes, zou Shakespeare zich hebben voorgewend om ziek en vervolgens overleden te zijn, maar om in werkelijkheid te ontsnappen richting zijn geliefde die in 'Gouda' woonachtig is. Een speelse premisse, die voortvarend wordt uitgewerkt, ondersteund door enkele gedichten van Hanneke.

Als stadsdichter mocht ik de theatervoorstelling openen, met vervolgens de collega's Klara Smeets en Pieter Stroop van Renen. Hanneke had een 'meesterwerk' van mij geeist in de vorm van een sonnet. Dat is een dichtvorm waar ik normaal niets mee heb, maar voor deze gelegenheid heb ik het wel degelijk geprobeerd. Omdat iedereen het natuurlijk heeft over de waarheidspremisse van het boek, leek het mij voor het gedicht leuk mij af te vragen hoe relevant die waarheidsvraag eigenlijk is. Niet zo lijkt mij. Voor een voordracht wellicht te subtiel, om te lezen volgens mij wel de moeite waard. Daarna werd in een theatervoorstelling het verhaal op een manier uitgelegd dat het iedereen amuseerde. Tot slot werden Maurits en Hanneke op Shakespeariaanse wijze geïnterviewd (Shakespeare als humorist) door Chris Bellekom. Kortom, een mooie Goudse avond.